پله ها ،
راه ها ،
راه زيادی تا قله مانده ،
اما من اميدوارم ،
راه زياد تا قله ،
قله منتظر است تا حضور ما را جشن بگيرد ،
و کدامين قله ،
چنين سروری را در تاريخ ديده بود ؟
اما فراموش نکن ،
ما به قله می رسيم ،
ما اما ثابت نخواهيم ماند ،
و آن وقت راه ديگری ما را خواهد خواند ،
و آن وقت کوه ديگری از شادی وجود ما ،
شاد
، می بينی چه خوب است ،
می بينی چه خوبيم ؟
...